ضرورت استفاده از يونها، و عناصر شيميايي بعنوان غذا در گياهان نسبت به حيوانات متفاوت و حائز اهميت است.آرنون و استوت شاخص هاي زير را براي ضروري بودن عناصر غذايي گياهان پيشنهاد كرده اند.
1- كمبود آن عنصر باعث مي شود كه چرخه زندگي گياه كامل نگردد.
2- علايم كمبود براي هر عضو اختصاصي مي باشد.
3- .عنصر در تغذيه گياه نقش مستقيم دارد.بعنوان مثال يك عنصر تشكيل دهنده يك متابوليست ضروري يا مورد لزوم براي فعاليت يك سيستم آنزيمي است.
تمام عناصر ضروري داراي اهميت يكساني در رشد گياه مي باشند و براي توليد بهتر محصولات، اين عناصر بايد، به اندازه كافي به شكل قابل جذب در خاك وجود داشته باشد و غلظت آن در خاك و در منطقه اي كه ريشه گياهان زراعي فعال هستند بايد كافي باشد
ازت: در گیاه به صورت ترکیبات آلی ولی کم و بیش به شکل نیترید و نیترات دیده میشود. ازت در ساختمان سلول گیاه به صورت پروتیین و اسید های نوکلییک و کلروفیل و آنزیم ها و هورمون ها شرکت دارد. گیاهان در مقابل ازت عکس العمل های زیر را دارند.
فسفر: در ساختمان سلولی و در بسیاری از فعالیت های حیاتی گیاه دخالت دارد و باعث تسریع در رشد و رسیدن محصول شده و کیفیت محصول را افزایش میدهد.
پتاسیم: در ساختمان گیاه وجود ندارد و وجودش بخاطر ساختن بعضی اسید امینه ها ضروری است. پتاسیم درسنتز و انتقال کربو هیدرات ها و به طور کلی مصرف دی اکسید کربن موثر بوده و برای تشکیل دیواره سلول ضروری است. جذب آب و تعادل جذب عناصر به پتاسیم نیاز دارد و سبب بالا بردن کیفیت محصول و راندمان فتوسنتز و مقاومت گیاه در برابر امراض می شود.